Nightmare - rozdział 4

Rozdział 4

Widok szczęśliwego i uśmiechniętego dziecka jest najwspanialszym aspektem rodzicielstwa. Obserwowanie roześmianej buźki skupionej na zabawie automatycznie poprawia humor i dodaje człowiekowi energii. W taki właśnie sposób czuł się Key, który z założonymi rękami opierał się o zamknięte drzwi łazienki.

Dokładnie naprzeciwko niego stała duża wanna, przy której klęczał młodszy chłopak. Otworzył on już wszystkie płyny do kąpieli i teraz po kolei je wąchał, a wybrane wlewał do wody. Osobno każdy pachniał przepięknie, ale poprzez wymieszanie zatraciły cały swój aromat. Kibum już na początku tej zabawy chciał upomnieć Taemina, ale kiedy zobaczył jaką frajdę sprawia to chłopakowi, postanowił przemilczeć fakt braku jakiejkolwiek oszczędności. Wolał obserwować jak brunet z zapałem i nieco przesadzoną siłą miesza wodę, przez co winowajca był już tak mokry, że w zasadzie nie musiał się nawet rozbierać do kąpieli. Najwięcej piany znajdowało się na jego ciemnych włosach, co dodawało mu jeszcze większego uroku niewinnego aniołka. Taki widok całkowicie rozczulił Kibuma, który już od kilku minut stał, uśmiechając się sam do siebie.

- Hyung, woda jest już idealna. Chodź, bo za niedługo przyjdzie po mnie Onew i nici z naszego planu. – powiedział Taemin, pokazując palcem na wiszący zegar, wskazujący godzinę 8:45. Przewidywali, że Onew pojawi się punktualnie o 9, ponieważ ten nigdy nie chciał zbyt wcześnie budzić młodszego. Traktował go jak pięciolatka, który potrzebował całodobowej opieki i ośmiu godzin snu.

- A na pewno zrobiłeś już wystarczająco dużo piany? – zapytał ironicznie blondyn, nie ruszając się z miejsca nawet o centymetr.

- Spokojnie, w czasie kąpieli jeszcze dorobię. – odpowiedział, ściągając bluzkę i spodnie razem z bielizną.

- Ty chyba w ogóle nie masz wstydu…  - stwierdził Key, odwracając wzrok od nagiego ciała przyjaciela. Taemin tylko uśmiechnął się do niego słodko i wszedł do pełnej wanny. Część wody od razu wypłynęła na podłogę, przez co blondyn jedynie cicho się zaśmiał. – Widzę, że chcesz sprawić, by krajobraz w łazience wyglądał jak po ostrej zabawie dla dorosłych.

- Ty już lepiej tyle nie gadaj, tylko ściągaj te ciuszki i wskakuj do kąpieli. – stwierdził brunet, chlapiąc wodą w kierunku przyjaciela. Widząc, że ta zmoczyła bluzkę chłopaka, uśmiechnął się niewinnie i oparł głowę na dłoniach, cały czas obserwując blondyna. – Kto jak kto, ale ty nie powinieneś się wstydzić. – dodał, posyłając Kibumowi całusa, na co ten pokręcił z rezygnacją głową i zdjął koszulkę, rzucając ją na podłogę. Taemin mruknął niczym rasowy kociak, kiedy chłopak zaczął rozpinać swoje spodnie, co wyraźnie nie spodobało się Key. Spojrzał on na Tae z pogardą i szybko pozbył się reszty garderoby, wchodząc do wanny.

- Tym razem ja zapewnię ci masaż i mycie plecków, więc przysuń się bliżej. – poprosił brunet, rozszerzając swoje nogi, aby zrobić między nimi trochę miejsca. Kibum dosyć niechętnie przesunął się z drugiego końca wanny, obracając plecami do przyjaciela. – Rozluźnij się, skarbie. Przez tą nadąsaną minkę, Onew w życiu nie uwierzy w jakiekolwiek uczucie między nami. Jeżeli tak zachowujesz się przy klientach, to nie mam pojęcia, jakim cudem stałeś się numerem jeden. – podpuszczał przyjaciela, z chytrym uśmiechem na ustach.

- Nie prowokuj, bo pożałujesz. – stwierdził urażony Kibum, opierając się plecami o tors Taemina. Głowę położył na jego ramieniu, spoglądając kusząco spod przymkniętych powiek, jednocześnie delikatnie przygryzając dolną wargę. Blondyn doskonale zdawał sobie sprawę ze swoich atutów i umiejętnie je wykorzystywał. Niezwykle cenił sobie swój wygląd, ponieważ uważał, że jest on jego jedyną zaletą, więc zawsze z łatwością dawał się sprowokować, gdy tylko ktoś podważał jego wrodzony seksapil.
Odnalazł w wodzie dłonie Taemina i przeniósł je na swoją talię. Kiedy poczuł delikatny dotyk na ciele, zaczął opuszkami palców gładzić uda chłopaka, co chwilę niebezpiecznie zjeżdżając na ich wewnętrzną stronę. Młodszy lekko zadrżał pod wpływem tej pieszczoty, a czując ciepły oddech na swojej szyi, spiął wszystkie mięśnie.

- Nadal sugerujesz, że moi klienci wychodzą niezadowoleni? – wyszeptał wprost do jego ucha, cichym, seksownym głosem. – Rozluźnij się, kociaku, bo Onew nigdy nie uwierzy w jakiekolwiek uczucie między nami. – przedrzeźniał młodszego, a widząc jego zawziętą minę, głośno się roześmiał.

- Ty się lepiej skup na naszym show, a nie kabaret sobie urządzaj. – wymruczał oburzony Taemin. Mina obrażonego dziecka niezwykle mu pasowała, a ponad to zawsze rozczulała Kibuma. Ta buźka była chyba najsłodszą rzeczą pod słońcem i nikt nie dałby rady się jej oprzeć.

- Oj, nie obrażaj się. Nie byłbym sobą, jakbym się trochę z tobą nie podroczył. – odparł roześmiany Kibum, obracając się przodem do przyjaciela i czochrając mu włosy. Rozdrażniony brunet nawet na niego nie zerknął, dopóki nie usłyszał odgłosu delikatnie otwieranych drzwi do sypialni. Wówczas rzucił blondynowi znaczące spojrzenie. Zauważył, że ten zupełnie nie przejął się wcześniejszym przybyciem Onew. Oboje z łatwością zgadli tożsamość swojego gościa, ponieważ tylko on potrafił zachowywać się cicho, nie chcąc nagle obudzić Tae. Inni myśleli dopiero po tym, jak dostali już ochrzan, najpierw od bruneta, a następnie od swojego szefa.

- Rozluźnij się. – nakazał szeptem Key, wprost do ucha bruneta. Ich twarze dzieliły zaledwie milimetry, a rozpalone ciało blondyna stykało się drobnym torsem młodszego chłopaka. Blondyn bez jakiegokolwiek skrępowania usiadł okrakiem na jego udach, a ręką zrzucił kilka pojemniczków na podłogę. Narobił przy tym sporo hałasu, więc niemal w tej samej sekundzie raptownie otworzyły się drzwi łazienki.

- Coś się… - zaczął Onew, wchodząc do pomieszczenia, jednak kiedy dostrzegł Taemina z Key w jednoznacznej sytuacji, słowa utknęły mu w gardle, a dłonie automatycznie zacisnęły się w pięści. Najpierw spoglądał na nich nieco oniemiały, po czym odwrócił głowę w zupełnie innym kierunku, starając się zachować powagę. Blondyn jednak odniósł wrażenie, że w oczach starszego zobaczył złość, a nawet chęć mordu, kiedy ich oczy spotkały się na ułamek sekundy. – Pospieszcie się. – stwierdził oschle, obracając się w kierunku drzwi. Wyszedł, głośno nimi trzaskając, podczas gdy Tae z Key wpatrywali się w miejsce, w którym jeszcze przed chwilą stał Onew.

- Wkurzył się… Na mnie...? – zapytał cichutko Taemin, nie mogąc uwierzyć własnym oczom. Lee Jinki, jakiego znał, był wiecznie opanowanym i nad wyraz dojrzałym mężczyzną. Wcześniej tylko raz udało mu się wyprowadzić go z równowagi, ale jedynie dlatego, że pobił się z kilkoma chłopakami na raz, przez co skończył z podbitym okiem, złamaną ręką i licznymi sińcami. Wydawało mu się, że Onew przybrał wówczas dokładnie taką samą minę, jaką miał okazję zaobserwować przed chwilą.

- Mam przechlapane… On chce mnie zamordować albo przynajmniej zakopać w lesie… - westchnął Key, podnosząc się i wychodząc z wanny. Od razu chwycił swój szlafrok, otulając się nim, a z półki wybrał największy ręcznik, podając go brunetowi. – Mam przynajmniej nadzieję, że moje poświęcenie nie pójdzie na marne. Teraz masz już chyba pewność, że coś do ciebie czuje, co nie? Inaczej by się tak nie wkurzył.

- To że się zdenerwował, wcale nie oznacza, że traktuje mnie jak ukochanego, a nie brata czy zwykłego syna swojego uwielbianego szefa. – wyszeptał ponuro, dokładnie wycierając całe swoje ciało.

- Jesteś albo totalnie ślepy, albo głupi. – stwierdził żartobliwie blondyn, rzucając w przyjaciela ręcznikiem, którym wycierał własne włosy. – Weź mu po prostu wyznaj swoje uczucia, bo zaczynam widzieć przed sobą głupiutką i nieśmiałą nastolatkę, a nie buntowniczego diabełka w skórze uroczego słodziaka. Jesteś dla niego bardzo ważny, więc nawet jakby nie odwzajemnił twojego uczucia, to na pewno cię nie odrzuci. Tylko że jego miłość jest pewna. Nawet nie próbuj się buntować swojej ummie! – dokończył pewnym głosem, czochrając młodszemu włosy i czule się do niego uśmiechając.

- Spróbuję dzisiaj… Ale jeśli dostanę kosza, to całą noc będę ci się użalać i marudzić. Nie uwolnisz się ode mnie. – ostrzegł.

- Pocieszanie takiego słodziaka, byłoby dla mnie istną przyjemnością… - powiedział, łapiąc rzucony w niego ręcznik. Uwielbiał drażnić się z Taeminem i nazywać go „słodziakiem”, mimo że w ostateczności zawsze mu się za to obrywało. - Ale jestem pewny, że obejdzie się bez łez. – dokończył spokojnie, kiedy młodszy nie miał już w zasięgu dłoni żadnego przedmiotu, którym mógłby przeprowadzić atak na jego życie. Brunet jednak postanowił jednak zademonstrować swój upór i chęć buntu, więc nie odezwał się nawet słowem, dopóki nie skończył się ubierać. Dopiero kiedy był gotowy do wyjścia, stanął przed blondynem i spojrzał na niego bez jakiejkolwiek zawziętości, ale za to z czystym zagubieniem. Kibum bez zbędnych słów rozłożył swoje ramiona i pozwolił Taeminowi spokojnie się w siebie wtulić. Sam zaczął gładzić plecy chłopaka i przybliżył usta do jego ucha.

- Nie martw się. Spróbuj mu to powiedzieć, a jakby się nie udało, to umma coś wymyśli. – wyszeptał, niemal matczynym głosem.

- Ale mam szczęście, że trafiłem na takiego kochanego Bummiego. – odpowiedział z wrednym uśmiechem. Doskonale wiedział, że właśnie w ten sposób zwracał się do Key jego dawny ukochany, przez co blondyn całkowicie znienawidził owe przezwisko. W każdym razie Taemin wyznawał zasadę „oko za oko, ząb za ząb”, więc musiał odpłacić się za to ciągłe nazywanie go „słodziakiem”. Brunet pominął fakt, że oczy Kibuma przepełniał ból i dał mu jedynie szybkiego buziaka w policzek, po czym wyszedł z łazienki wesoło podskakując. Widząc Onew siedzącego na łóżku przyjaciela, uśmiechnął się szeroko i od razu do niego podbiegł. Starszy nadal był wkurzony, więc Tae wyjątkowo starał się udawać słodkiego dzieciaka. Takie zachowanie zawsze poprawiało humor Jinki’emu, jednak w tej chwili wyraz jego twarzy zmienił się po prostu ze zdenerwowania w obojętną maskę bez żadnych emocji.

- Taemin, idź już w stronę auta. Załatwię jedną rzecz i zaraz cię dogonię. – rozkazał oschle, co bardzo zdziwiło Taemina. Po prostu kiwnął głową, obracając się w stronę wyjścia z pokoju. Zanim nacisnął na zimną klamkę, obejrzał się jeszcze raz na Onew, który cały czas obserwował go z niezmienionym wyrazem twarzy. Taemin cicho westchnął, posłusznie wykonując polecenie i ze spuszczoną głową powoli skierował się do głównego wyjścia.

- Czemu jesteś dla niego taki oschły? Może i udaje, że nic go nie rusza, ale twoje słowa zawsze bierze sobie do serca. To nadal dziecko… - stwierdził Kibum, spoglądając z wyrzutem na Onew. Ten od razu obrócił głowę w kierunku drzwi do łazienki, przy których stał blondyn. Zbadał go swoim chłodnym wzrokiem, po czym wstał z łóżka i podszedł do chłopaka.

- Chyba na za dużo sobie pozwalasz. – wyszeptał chłodno przez zaciśnięte zęby, chwytając Key za koszulkę i popychając na pobliską ścianę. - Ja jestem twoim szefem, a ty dziwką. Nie zapominaj o tym. – Ostrzegł, mocniej przyciskając chłopaka do twardej powierzchni, chcąc dosadniej podkreślić swoje słowa. – Sporo dla nas zarabiasz tym swoim ciałkiem, ale jeśli go skrzywdzisz, to przyrzekam, że nie będziesz już w stanie przyjmować klientów.

- Taemin jest dla mnie najważniejszy i nie pozwolę, by kiedykolwiek płakał, a wydaje mi się, że gdy wychodził z tego pokoju, miał już niemal łzy w oczach. – wytknął starszemu, patrząc prosto w jego oczy. Nigdy nie przejmował się tym, że jest znacznie niżej w hierarchii, a słowa takie jak „szacunek” były mu zupełnie obce. Miał bardzo dziwne poczucie własnej wartości, która nie pozwalała mu płaszczyć się przed ludźmi, ale za to nie miał najmniejszych oporów przed sprzedawaniem swojego ciała. Na początku bolało go to zarówno fizycznie jak i psychicznie, ale teraz zdążył już się przyzwyczaić do takiej pracy. Traktował ją jak każdą inną, z tym że on zawdzięczał jej życie i to w sensie dosłownym.

- Po prostu na niego uważaj. – westchnął z rezygnacją w głosie Onew, puszczając blondyna, po czym odwrócił się do niego tyłem. Widać słowa Kibuma w jakimś stopniu do niego trafiły i potrzebował chwilę czasu, by jeszcze raz przeanalizować całą sytuację.

- Ja ci go nie zabiorę. – poinformował Key, kładąc dłoń na ramieniu starszego. – Jesteśmy tylko przyjaciółmi i żaden z nas nie czuje nic więcej. Jednak jeśli się nie pośpieszysz, to w końcu ktoś ci go zwinie sprzed nosa. – ostrzegł przyjaźnie. Chciał im pomóc się zejść, ale z drugiej strony wiedział, że nikt nie powinien się wtrącać w sprawy miłosne. Zainteresowani sami muszą podejmować własne decyzje, nawet jeśli niekoniecznie okażą się one dobre. Ważne, by później niczego nie żałować, co mogłoby mieć miejsce, gdyby do akcji wkroczyły osoby trzecie.

- O ile tylko będzie to ktoś odpowiedni, to nie będę miał nic przeciwko. – odpowiedział zdecydowanie, jakby sam chciał się przekonać do tych słów, po czym od razu wyszedł z pokoju, nie chcąc kontynuować uciążliwej rozmowy.

- Tylko dla ciebie nikt nie będzie wystarczająco dobry na partnera Taemina… - szepnął do siebie Key, kiedy drzwi za Onew zdążyły się już zamknąć. Pokręcił z rezygnacją głową, zastanawiając się, czy w ogóle powinien im pomagać. Z jednej strony okropnie go do tego ciągnęło, ale z drugiej to ich życie i ich błędy, a do nich każdy miał prawo. Już wiele razy postanawiał nie zajmować się problemami innych, ale w ostateczności jeszcze nigdy mu się to nie udało i tym razem również nie zapowiadało się na zmianę scenariusza.

Kibum podszedł do swojego łóżka, ale zanim się położył, musiał dokładnie wyrównać całą pościel. Dopiero kiedy wyglądała ona perfekcyjnie mógł wdrapać się na sam jej środek i wygodnie ułożyć, przytulając do siebie poduszkę, która ślicznie pachniała jego ulubionym szamponem do włosów.

- Kurczę… - wymsknęło mu się nagle, gdy przypomniał mu się dziwny klient, który zwyczajnie od niego uciekł. Cały czas myśli o nim krążyły po jego umyśle, pomimo że ani go nie widział, ani nie słyszał. Miał w planie wypytać dzisiaj o niego Onew, ale oczywiście musiał o tym zapomnieć. Cały czas analizował, czy to może on nie zrobił czegoś głupiego, co spłoszyło klienta, ale jedyne co przychodziło mu do głowy, to jego blizna. Ludzie miewają dziwne fobie, więc może ten czuł do nich obrzydzenie… Tylko co to za mafioso, uciekający przed głupią szramą na brzuchu? Okropnie nurtowało go to pytanie, a dodatkowo ambicja nie chciała przyjąć do wiadomości, że ktoś go najzwyczajniej zlał. Miał w planie poprosić Taemina o wybadanie sprawy i sprowadzenie tego mężczyzny, ponieważ sam wątpił, by ten odważył się po raz drugi do niego przyjść. Kim Kibumowi nikt nie odmawia, więc następnym razem zapewni mu taki seks, którego nie zapomni do końca życia. Jeszcze będzie go błagać o następną rundę, a wtedy przekona się, kto kogo spławi.